oglumun dunyasi

ya da benim dunyam,cunku bana ait bana ozel hicbirsey kalmadi artik benim dunyam tamamen onunla dolu
hele londradayken, ondan baska hicbir isim yok yapacak
insanlar bana yilbasini nasil gecirdigimi sorduklarinda guluyorum sadece
o klup senin bu disko benim dolastim diyorum
yaw zaten icimde oyle bir istek yok ki
kime birakicam cocugumu
olsa biri birakir cikar miyim ,yooo
o benim dunyam diye bir sarki vardi neydi o ,ha hatirladim ajda pekkan ,berbat bir adaptasyondu.

hayatta en sevdigin sey seni hayatinda en yoran sey olabiliyormus bunu da anladim

zaman zaman akil ve beden saglimin elimden yavasca gittigini de hissediyorum

zaten karmakarisigim su siralar,periyodik, gececek ama Gazzede olen cocuklarin fotolarini gordugumden beri bok gibiyim

Allahim yapacak hic birsey yok mu cidden aglamaktan baska

ne berbat bir dunyada yetisiyor cocuklarimiz

daha keyifli seyler yazmaya oturdum,guya bu blogda hep pozitif yazilar olacakti

ya da geri donusumden sonra hep oglumla ilgili yazilar

ama olmuyor kayitsiz kalinamiyor

neyse havalar berbat disari cikamiyoruz soguktan

annelik hep bir vicdan sizisi olarak kalicak yuregimde

cocuk evde bir sekilde buyuyor iste

zaman akip gidiyor,al iste 2 yasina bir kac ay kaldi surada, ne yapiyorum onun icin temel gereksinimleri disinda

guya egitimli okuyan anneyim ben, yok iste sadece zayif,yavas ve vicdan azapli biriyim

resimlerde bir sure once parkta kaydiraktan artik ters kaymaya baslamis, o gunden sonra soguk yuzunden eve tikili kalmis oglum

gunde 500 kere gerekli gereksiz anneci anneci derken bugun birden ingilizcesini soyliyim dedi mamici dedi degisiklik olsun diye

bir de babaya bir tavir var,yuzune kapi kapatmalar,no no demeler,onu istememeler,babasi kitap okursa 2.sayfasinda birakip anneciye devretmeler filan
git daddy'yi op diyince lafimi ikiletmiyor ama benim iyi kalpli,kibar,kimseye elini kaldirmamis,kimsenin elinden oyuncak kapmamis oglum, nolucak bu boyle,savas dunyasinda buyuyorsun sen,ogren biraz savasci olmayi nolur.