arzu tramvayi ve hamlet

sabah kocam beni uyandirmaya calisiyor.Saat kac bilmiyorum ama uyanmak istemiyorum.Gece oglum kalkip yanima gelmis, onu uyutup yatagina geri koyduktan sonra uyuyamamisim.Bu da sabah 2 ile 5 arasina denk geliyor.Cok uykum var cok.Ama beni uyandirmak istemesinin sebebi var.Kalkip trene binip Donmar Westend tiyatrosuna gitmeliyim.Ne kadar erken orada olursam aylar once biletleri tukenen Jude Law'un Hamlet'ine bilet bulabilirim.Evet oyun sold out ama eger sabahtan gidip geri donen ya da ayakta seyretmek icin ya da cok sinirli sayida sattiklari sandalye biletlerden alabilirim(return,standing ya da stall tickets) .Toplam belki 30 bilet, sansliysan o da.

sabahin 7.30 u uyumak istiyorum, bir yandan oyunu da seyretmek.Oglum da uyanip yanima gelince artik kalkmak caresiz oluyor.Oglum cikacagimi duyunca biraz agliyor.uyku sersemi zaten.Ben onu neredeyse hic ama hic birakmiyorum ki.Babasina gerekli direktifleri verip trene kosuyorum.Tren geldigi anda biletimi son saniyede alip kendimi Waterloo trenine atiyorum.Hala domuz gribinden cok korkuyorum.Evdeki ve cantamdaki antibakteriyel jel ve mendillerin haddi hesabi yok.Ellerim kurudu onlarla hijyen olmaya calismaktan.insanlarin yuzune bakiyorum hapsiran tiksiran var mi diye.Ne tuhaf, bu carkin icinde hic olmadim ama trenle isine giden herkes sabahin o vakti hic konusmuyor,hic gulumsemiyor ve hic gozgoze gelmiyorlar.Sadece gidecekleri yere odaklilar,suratlari maske gibi.

Kalabalik icinde ben yuzlerce insanla beraber trenden iniyoruz.Hala neredeyse kimse konusmuyor,o kadar insan sessizce ya baska trene ya da otobuse binmek uzere yol aliyor,ses yok..

Metroya binip tiyatronun tam yaninda iniyorum.Sira yok,kimse yok, ne sansliyim.Bir genc cocuk var sadece ona bilet icin sirada olup olmadigini soruyorum o da bilet icin geldigini ama bugun tiyatro kapali oldugu icin gisenin de acilmayacagini soyluyor! shit! ama ama ben o kadar yoldan geldim,oglumu biraktim ne olacak simdi! cok aptalim nicin netten bakip da yola cikmadim diye kendime kiziyorum.Aptallik iste sersemlik! yorgunum,uykum var,acim,susadim ve cok kizginim.Birden aklima Donmar Covent Garden tiyatrosuna gitmek geliyor,orda hayatimin oyunu oynuyor,Jude Law'u gormesem de olur.A street car named desire! yani Arzu Tramvayi.Okulda oynandigi zaman kapi baca kirilan,cok alkislandigim cok ovgu aldigim,deliler gibi calistigim rol,Blance Du Bois.

Evet hemen kosup ona bilet bulmaya calismaliyim zira Rachel Weisz'in oynadigi oyun da sold out.Iki tiyatro arasi yuruyerek 8 dakika kadar.Yolda durup Cafe Nero'dan kruvasan ve chai latte aliyorum.Bir daha bu hatayi yapmiycam,ikisi de berbat. Ah bir simit olsaydi su Londrada!

Super,sirada sadece 20 kisi var ve box office'in acilmasina da 1.5 saat! herkesin sadece 2 bilet alma hakki var.Eger onumdeki herkes ikiser bilet alirsa ben oyunu goremiycegim.

sirada tanistigim Hollandali Nina'yla sohbet ediyoruz.2 gun once Hamlet'i gordugunu ,Jude Law'un cok iyi oldugunu,eger bilet istiyorsam sabah 6 da siraya girmemi soyluyor! yok artik! yapamam oyle birsey! Bir yandan ne performansmis vay canina diye insan merak da ediyor tabi,boru degil Hamlet bu.

Gise aciliyor, bir kac kere esimi arayip oglumu soruyorum, kahvaltisini yapmis mi,ustune kacirmis mi.Cok garip onsuz birseyim eksik gibiyim hala sokaklarda.Alicam bu bileti, bana mutlaka bir bilet olacak diye kendime sanslar dileyerek gisenin onune geliyorum.Next! dediklerine gore hala bilet var,yasasin! Ayakta bilet kalmis ,olsun,onu alip kosarak Covent garden'a cikiyorum,biraz bu sehrin en sevdigim bolgesinde yuruyup,en sevdigim magaza All Saints'in indiriminden kendime bir elbise alip kendimi odullendiriyorum.Ben bunu yapmayali ne kadar uzun zaman olmus!

eve gidip ogluma kosuyorum,cok ozlemisim birkac saatte.Ogle yemegini yediriyorum ve onu aksam olmayacagima alistirmaya calisiyorum.Gitme anneci diyor,ben de gelicem diyor,yarin git diyor.Biraz uyuyoruz.Esim gelip o tarafta bir isi oldugunu beni goturebilecegini soyluyor.Harika!

isimizi halledip oglimu opuyorum,ona da bir oyun bulacagima soz verip arkamdan aglamamasi gerektigini,cok guzel bir sey seyredecegim icin bana sadece iyi eglenceler demesi gerektigini soyluyorum.Iyi eyyenceley diyor.Aglamiyor.

Tiyatroya giriyorum,ayakta seyredicegim icin en iyi yeri kapma cabasindayim.Ama zaten en arka siranin arkasinda durup seyredilebiliyor ancak.3 saatlik oyun,biraz zor olacak bu.Sonra Nina geliyor,sirada tanistigim Amsterdamli yonetmenlik okuyan kiz.Ve on sirada 2 kisilik yer oldugunu goruyoruz,napsak,oturabilir miyiz ya yerin sahibi gelirse,oyun baslamak uzere,isiklar sonuyor ve on siraya gidip kuruluyoruz.Oh! Ve sol yanimda o gece oyunu olmadigi icin Arzu Tramvayini seyretmeye gelmis Jude Law oturuyor!